Τα παιδιά του Ε2 διαβάζουν βιβλία της Αλκης Ζέη, συμμετέχοντας στο μαραθώνιο ανάγνωσης στον οποίο συμμετέχουν πολλά σχολεία από όλη την Ελλάδα.
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ
Στο μαραθώνιο ανάγνωσης το Ε2 συμμετέχει με την ανάγνωση τριών βιβλίων τα οποία είναι:
"Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου" διαβάστηκε ή διαβάζεται από τη Μαρία, τον Πολύβιο, τον Λευτέρη, το Γιώργο Χατζηαθανασίου.
27 Οκτωβρίου 1940: θα τη θυμάται αυτή τη μέρα ο Πέτρος που πέθανε το τριζόνι του. Θα τη θυμάται γιατί την επομένη ακούει τη φωνή της μητέρας του να του λέει: «Σήκω…, έγινε πόλεμος. Δεν ακούς τις σειρήνες;»
Όταν ο πόλεμος έφτασε στο κατώφλι της Ελλάδας, ο Πέτρος ήταν εννιά χρονών, είχε μια χελώνα για κατοικίδιο, αγαπούσε με πάθος τις αμερικάνικες ταινίες και γνώριζε τον πόλεμο μόνο μέσα από τα βιβλία του. Τώρα όμως τον βιώνει κάθε μέρα, μαζί με τους γονείς του, τον παππού του και τη μεγαλύτερη αδελφή του, την Αντιγόνη, αρχίζοντας έναν μεγάλο περίπατο, μια βόλτα στην Αθήνα της Κατοχής, στα δύσκολα εκείνα χρόνια της πείνας, των συσσιτίων, του φόβου, των διωγμών, με την ελπίδα να σιγοκαίει κάπου στο βάθος.
Με οδηγό τους αγαπημένους του ήρωες από την ελληνική ιστορία και την εφηβεία προ των πυλών ο Πέτρος, με την αδελφή του και τους φίλους τους, δε διστάζει να πάρει μέρος στην Αντίσταση, σαμποτάροντας γερμανικά οχήματα, γράφοντας συνθήματα «ΠΕΙΝΑΜΕ! ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΦΑΜΕ» στους τοίχους και έχοντας πάντα για σύνθημα ένα τραγούδι που φλογίζει τις καρδιές τους:
Πάντα μπροστά μας,
για μια καινούρια ζωή…
«Διαβάστε τον Μεγάλο περίπατο του Πέτρου της Άλκης Ζέη για πολλούς λόγους αλλά έστω και μόνο για να θαυμάσετε το θάρρος και την επινοητικότητα του Πέτρου, του μικρού αυτού αντιστασιακού που έκανε τη ζωή δύσκολη στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές».
The New York Times Book Review
"Η μωβ ομπρέλα" διαβάστηκε ή διαβάζεται από τη Γεωργία, το Θωμά, τη Βίκυ.
Το "Κοντά στις ράγιες" διαβάστηκε ή διαβάζεται από το Χρήστο και το Γιώργο Χατζηαθανασίου.
Τις ράγιες που «οδηγούν» σε μια καινούρια ζωή κοιτάει κάθε μέρα από το παράθυρό της η δεκάχρονη Σάσα.
Το Κουκούτσι, όπως τη φωνάζει ο πατέρας της, αναζητά απαντήσεις σε χιλιάδες ερωτήματα που ξεφυτρώνουν κάθε λίγο και λιγάκι σαν μανιταράκια στο κεφάλι της. Ποιος θα της λύσει τις απορίες; Η μαμά της και η Ντούνια, που δουλεύει χρόνια στο σπίτι τους, δεν έχουν πολλή υπομονή για εξηγήσεις. Μόνη της ελπίδα ο πατέρας της που την ακούει προσεκτικά και στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του της εξηγεί όσα εκείνη διψάει να μάθει. Ο Σουσάμης –έτσι τον φωνάζει η κόρη του– είναι γιατρός και δε διακρίνει τους αρρώστους σε πλούσιους και φτωχούς, ούτε σε Ρώσους και Πολωνούς ή Εβραίους, ούτε σε χριστιανούς και αλλόθρησκους.
Με αυτές τις αξίες μεγαλώνει η Σάσα στην προεπαναστατική Ρωσία καταφέρνοντας να υψώσει το ανάστημά της στην αδικία και να μάθει τι σημαίνει να είσαι αληθινός ήρωας. Παρακολουθεί όσα συμβαίνουν γύρω της και περιμένει με λαχτάρα και ενθουσιασμό, που μόνο τα παιδιά μπορεί να έχουν, τη μεγάλη αλλαγή που χτυπάει την πόρτα της.
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ
Στο μαραθώνιο ανάγνωσης το Ε2 συμμετέχει με την ανάγνωση τριών βιβλίων τα οποία είναι:
- Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου
- Η μωβ ομπρέλα
- Κοντά στις ράγιες
"Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου" διαβάστηκε ή διαβάζεται από τη Μαρία, τον Πολύβιο, τον Λευτέρη, το Γιώργο Χατζηαθανασίου.
27 Οκτωβρίου 1940: θα τη θυμάται αυτή τη μέρα ο Πέτρος που πέθανε το τριζόνι του. Θα τη θυμάται γιατί την επομένη ακούει τη φωνή της μητέρας του να του λέει: «Σήκω…, έγινε πόλεμος. Δεν ακούς τις σειρήνες;»
Όταν ο πόλεμος έφτασε στο κατώφλι της Ελλάδας, ο Πέτρος ήταν εννιά χρονών, είχε μια χελώνα για κατοικίδιο, αγαπούσε με πάθος τις αμερικάνικες ταινίες και γνώριζε τον πόλεμο μόνο μέσα από τα βιβλία του. Τώρα όμως τον βιώνει κάθε μέρα, μαζί με τους γονείς του, τον παππού του και τη μεγαλύτερη αδελφή του, την Αντιγόνη, αρχίζοντας έναν μεγάλο περίπατο, μια βόλτα στην Αθήνα της Κατοχής, στα δύσκολα εκείνα χρόνια της πείνας, των συσσιτίων, του φόβου, των διωγμών, με την ελπίδα να σιγοκαίει κάπου στο βάθος.
Με οδηγό τους αγαπημένους του ήρωες από την ελληνική ιστορία και την εφηβεία προ των πυλών ο Πέτρος, με την αδελφή του και τους φίλους τους, δε διστάζει να πάρει μέρος στην Αντίσταση, σαμποτάροντας γερμανικά οχήματα, γράφοντας συνθήματα «ΠΕΙΝΑΜΕ! ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΦΑΜΕ» στους τοίχους και έχοντας πάντα για σύνθημα ένα τραγούδι που φλογίζει τις καρδιές τους:
Πάντα μπροστά μας,
για μια καινούρια ζωή…
«Διαβάστε τον Μεγάλο περίπατο του Πέτρου της Άλκης Ζέη για πολλούς λόγους αλλά έστω και μόνο για να θαυμάσετε το θάρρος και την επινοητικότητα του Πέτρου, του μικρού αυτού αντιστασιακού που έκανε τη ζωή δύσκολη στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές».
The New York Times Book Review
"Η μωβ ομπρέλα" διαβάστηκε ή διαβάζεται από τη Γεωργία, το Θωμά, τη Βίκυ.
Λίγο
πριν από τον πόλεμο του 1940, κάπου στο Μαρούσι, ζει με τους γονείς της
η Ελευθερία, ένα δεκάχρονο κορίτσι, που τα δίδυμα μικρότερα αδέρφια της
φωνάζουν Λέτρω και όταν θυμώνουν μαζί της πλασμώδιο του Λαβεράν.
Απεχθάνεται το νοικοκυριό και τις«γυναικείες» δουλειές, ενώ τρελαίνεται
για ό,τι δεν εγκρίνει ο πατέρας της: Διαβάζει με μανία βιβλία,
ανυπομονεί να δει θέατρο, ρίχνει κλεφτές ματιές στην εφημερίδα, εύχεται
κάποτε να μοιάσει στην Αντιγόνη του Σοφοκλή.
Στο
πάνω πάτωμα του σπιτιού τους ο κύριος Μαρσέλ, ένας Γάλλος που ζει
μόνιμα στηνΕλλάδα, έχει υπό την προστασία του τον ανιψιό του Μπενουά που
γίνεται αχώριστος φίλος των παιδιών. Λιγοστά τα παιχνίδια τους: βόλοι,
σβούρες, σκοινάκι, γιογιόκι ένα ζευγάρι πατίνια με καρουλάκια.
Αστείρευτη η φαντασία τους: όλοι μαζί σκαρφίζονται χίλιες δυο ιστορίες
που μαγεύουν και τους ίδιους. Και πόσα ακόμα θα σκέφτονταν να κάνουν εάν
δεν τους εμπόδιζαν οι μεγάλοι…
Οι
μεγάλοι και τα παιδιά. Δυο κόσμοι τόσο μακρινοί που όσα χρόνια κι αν
περάσουν οι νόμοι τους και η γλώσσα τους δεν θα είναι ποτέ ίδια. Ο
καθένας κουβαλάει τη δική του αλήθεια. Γι’ αυτό άλλωστε και πίσω από μια
μωβ ομπρέλα μπορεί να κρύβονται πολλές!
Τις ράγιες που «οδηγούν» σε μια καινούρια ζωή κοιτάει κάθε μέρα από το παράθυρό της η δεκάχρονη Σάσα.
Το Κουκούτσι, όπως τη φωνάζει ο πατέρας της, αναζητά απαντήσεις σε χιλιάδες ερωτήματα που ξεφυτρώνουν κάθε λίγο και λιγάκι σαν μανιταράκια στο κεφάλι της. Ποιος θα της λύσει τις απορίες; Η μαμά της και η Ντούνια, που δουλεύει χρόνια στο σπίτι τους, δεν έχουν πολλή υπομονή για εξηγήσεις. Μόνη της ελπίδα ο πατέρας της που την ακούει προσεκτικά και στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του της εξηγεί όσα εκείνη διψάει να μάθει. Ο Σουσάμης –έτσι τον φωνάζει η κόρη του– είναι γιατρός και δε διακρίνει τους αρρώστους σε πλούσιους και φτωχούς, ούτε σε Ρώσους και Πολωνούς ή Εβραίους, ούτε σε χριστιανούς και αλλόθρησκους.
Με αυτές τις αξίες μεγαλώνει η Σάσα στην προεπαναστατική Ρωσία καταφέρνοντας να υψώσει το ανάστημά της στην αδικία και να μάθει τι σημαίνει να είσαι αληθινός ήρωας. Παρακολουθεί όσα συμβαίνουν γύρω της και περιμένει με λαχτάρα και ενθουσιασμό, που μόνο τα παιδιά μπορεί να έχουν, τη μεγάλη αλλαγή που χτυπάει την πόρτα της.
